Corona maakt veel in ons los. Niet alleen de extreme goede zorg die we allemaal voor elkaar over hebben, de truckers die dag en nacht doorwerken om alle hoarders (sarcasme) gelukkig te maken, maar ook het winkelpersoneel wat meer dan uitstekend hun best doet om de winkels nog een beetje vol te laten lijken.
Helaas is niet alles zo poëtisch in deze zware tijden van thuisblijven, tv kijken en vanuit huis werken. De kinderen zijn namelijk ook thuis en dat kan niet altijd voor iedereen als fijn ervaren worden. Natuurlijk zijn we er gek op en doen we er alles voor, maar wie zegt dat ze liever thuis als op school zijn, liegt dat ie scheel kijkt. Dit geld alleen nog maar meer voor de mensen die al thuiswerken toen het nog niet cool was.
Zo ook ik. Ik werk al heel lang vanuit thuis en ik waardeer mijn stilte als ik aan het werk ben en die heb ik nu niet. Zelfs het schrijven van deze blog voelt als hordelopen in een rolstoel met twee tornado’s om me heen die alleen maar willen spelen, snoepen en elkaar de nek om draaien.
